FIGURANT
Tytułowym figurantem jest biskup Karol Wojtyła, którym zaczyna się interesować komunistyczny reżim. Robert Gliński wybiera jednak na głównego bohatera Bronisława Budnego, człowieka z cienia. Młody, ambitny fotograf wstępuje do Służby Bezpieczeństwa. Jego traumatyczne doświadczenia z sierocińca prowadzonego przez siostry zakonne sprawiły, że gardzi kościołem i religią. Otrzymuje od swojego przełożonego, pułkownika Wojnara, konkretne zadanie: inwigilować Wojtyłę i znaleźć na niego odpowiednie paragrafy. Bronek z zapałem bierze się do pracy, a przy okazji poznaje Martę – dziewczynę, którą szybko poślubia. Mężczyzna nie wyjawia ukochanej prawdy o swojej profesji, bo nie chce być zdemaskowany. "Figurant" powoli zamienia się w studium rozdwojonej tożsamości i obsesyjnego oddania służbie, a uzupełnia je ostrożnym moralitetem o walce państwa z kościołem. Czarno-biała estetyka staje się niechybnie metaforą filmu, któremu brakuje odwagi w analizowaniu niuansów i niejednoznaczności.